Twickel 16 juni 2008 - 22 oktober 2010

Helaas hebben we veel te vroeg afscheid moeten nemen van onze Twickel ten gevolge van een vergiftiging. Dit heeft op ons een diepe indruk achtergelaten. Twickel was een zeer stabiele en lieve hond, zij was de roedelleidster, naamgeefster van onze kennel en een echte knuffelteckel. Maar wat hebben we, de tijd dat ze er was, enorm van elkaar genoten.

Als we aan haar denken, dan zien we haar weer rennen op de Keen, oren flapperend en luid blaffend, proberend Linde in te halen.

Aan de keren dat ze zonnebadend genietend in de tuin lag.

Aan het meerijden in de auto, het liefste zat ze voor het raam kijkend naar wat daar buiten gebeurde.

Denken terug aan die keer dat we een workshop zweetwerk deden en zij haar neus op haalde bij het ruiken van de zwijnenvellen, dat was niets voor onze dame.

Aan de keer dat ze de sloot in verdween en bleef zitten wachten tot ze werd gered.

Aan de lange wandelingen door de polder, waarbij ze als het te lang duurde ging liggen wachten op een slok water om vervolgens weer verder te gaan.

Aan haar geblaf wanneer ze eten kreeg; de hele buurt wist wanneer dat was.

Aan het eindeloze knuffelen samen op de bank. Twickel was voor niets en niemand bang.

MAAR EIGENLIJK WAS TWICKEL, GEWOON TWICKEL!!!!

WE MISSEN JE EN ZULLEN JE NOOIT VERGETEN.